Ανεκδοτάρα με κακομοίρα σύζυγο: Είναι λοιπόν η γυναίκα ενός τύπου, ο οποίος βρίσκεται διαρκώς στο νοσοκομείο με κρίσεις
Τη μία πέφτει σε κώμα, την άλλη γίνεται καλύτερα κ.ο.κ. Παρόλα αυτά, αυτή ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή, και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεβάτι του νοσοκομείου, αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
“Ξέρεις κάτι; Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές… Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου, ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις, όταν η επιχείρησή μου απέτυχε, ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις, όταν με πυροβόλησαν στο δάσος, ήσουν εκεί, όταν χάσαμε το σπίτι, ήσουν πάντα μαζί μου… Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε, είσαι συνεχώς στο πλευρό μου… Λοιπόν ξέρεις κάτι;”
“Τι αγάπη μου;” τον ρωτάει εμφανώς συγκινημένη η γυναίκα του.
“Τελικά είσαι και πολύ γρουσούζα μωρή!”
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
Ανεκδοτάρα με σύζυγο: “Καντεμιά αγάπη μου”
Άλλο ένα για να γελάσεις περισσότερο: Πάτερ μου αμάρτησα…
Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί.
Του λέει λοιπόν:
– Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του ’40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου.
– Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου, του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει:
– Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 200 ευρώ το μήνα.
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
– Παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω.
Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:
– Πάτερ μου να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;
Η καλύτερη δικαιολογία για κέρατο που δόθηκε ποτέ: Η γυναίκα φτάνει ξαφνικά στο σπίτι και βρίσκει τον άντρα της με μια νεαρή κοπέλα σκέτη μπόμπα
– Ανήθικε, πως μπορείς να το κάνεις αυτό σε εμένα, τη μητέρα των παιδιών σου, την πιστή γυναίκα σου; Θέλω διαζύγιο τώωωρααα!
– Περίμενε ένα λεπτό αγάπη μου, σου ορκίζομαι υπάρχει μια εξήγηση.
-Mμμμ… μίλα αλλά γρήγορα, δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ πια στη ζωή μου, θέλω να φύγεις αμέσως και για πάντα.
– Συνέβη το εξής: Γύριζα στο σπίτι μετά από μια τρομερή μέρα στο γραφείο και είδα αυτή τη φτωχή κοπέλα που έκανε ωτοστόπ στη λεωφόρο. Μου φάνηκε τόσο ανυπεράσπιστη που αποφάσισα να τη βοηθήσω.
Πρόσeξα ότι ήταν πολύ αδύνατη, κακοντυμένη και βρώμικη και μου είπε ότι είχε τρεις μέρες να φάει.
Συγκινήθηκα, την έφερα στο σπίτι και της ζέστανα τα μακαρόνια που σου έφτιαξα χτες βράδυ και δεν τα έφαγες, γιατί παχαίνουν… η καημενούλα τα καταβρόχθισε!
Έπειτα, όπως ήταν τόσο βρώμικη, της είπα να κάνει ένα μπάνιο και εν τω μεταξύ είδα ότι τα ρούχα της ήταν σε κακή κατάσταση.
Έτσι τα πέταξα στα σκουπίδια και της έδωσα εκείνα τα παντελόνια που χρόνια τώρα δεν φοράς, επειδή δεν μπορείς να τα κουμπώσεις, την μπλούζα που σου χάρισα για την επέτειο και δεν φοράς, γιατί δεν έχω καλό γούστο και δεν ξέρω να σου διαλέγω ρούχα, το sweater που σου χάρισε η μάνα μου για τα Χριστούγεννα και δεν φοράς, για να της μπεις στο μάτι και τις μπότες που αγόρασες για 1000 ευρώ και τις φόρεσες μια μόνο φορά, επειδή η φίλη σου αγόρασε τις ίδιες.
Στο τέλος και καθώς έφευγε γεμάτη ευγνωμοσύνη και χαρά η κοπέλα γύρισε με δάκρυα στα μάτια και με ρώτησε:
– Υπάρχει κάτι άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί;
