—
Μια ωραία μέρα ένας παπάς και ένας χωριάτης κουβεντιάζανε κάτω από ένα δέντρο όταν ξαφνικά δέχτηκε ένα μικρό ενθύμιο από ένα πουλάκι.
Ο χωριάτης άρχισε να βλαστιμάει.
– Τέκνο μου, τέκνο μου! τον μάλωσε ο παπάς.
– Πως μιλάς έτσι;
– Πρέπει πάντοντε να υμνείς τα έργα του Θεού…
– Μα, τι θέλεις τώρα γέροντα;
– Να υμνήσω το Θεό γι αυτό που έπαθα;
– Σκέψου είπε ο παπάς πολύ σοβαρά ότι ο Παντοδύναμος με τη Σοφία του δεν έδωσε φτερά στις αγελάδες.
