Ενας βρίσκεται συνέχεια στο νοσοκομείο με κρίσεις.
– Τη μία πέφτει σε κώμα την άλλη γίνεται καλύτερα …. η γυναίκα του ήταν στο πλευρό του κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε λεπτό.
Σε μια στιγμή και εκεί που καθόταν και τον κοίταζε που ξάπλωνε στο κρεβάτι του νοσοκομείου αυτός ανοίγει λίγο τα μάτια του και της ψιθυρίζει με βαρύ τόνο:
– Ξέρεις κάτι;
– Τι αγάπη μου;
– Ήσουν πάντα στο πλευρό μου σε όλες μου τις δύσκολες στιγμές…
– Όταν απολύθηκα από τη δουλειά μου ήσουν εκεί να με παρηγορήσεις όταν η επιχείρησή μου απέτυχε ήσουν εκεί να με υποστηρίξεις όταν με πυροβόλησαν στο δάσος…
όταν χάσαμε το σπίτι ήσουν πάντα μαζί μου…
– Τώρα που η υγεία μου κλονίστηκε είσαι συνεχώς στο πλευρό μου…
– Λοιπόν ξέρεις κάτι;
– Τι μωρό μου; του λέει συγκινημένη η γυναίκα του.
– Δεν φεύγεις μwρή γκ@ντέμω από δίπλα μου μπας και δω και γω μια άσπρη μέρα ;
