Ανέκδοτο με τρεις άπιστες: Πάνε τρεις γυναίκες στο παράδεισο, φτάνουν στην είσοδο και λέει ο Aγιος Πέτρος στη πρώτη
– Εσύ ήσουνα καλή με τον άντρα σου;
– Εγώ Aγιε μου ήμουνα πάρα πολύ καλή με τον άντρα μου βέβαια τον απάτησα δυο φορές αλλά τον αγαπούσα πάρα πολύ.
– Δεν πειράζει πάρε το χρυσό κλειδί του παραδείσου.
Λέει στη δεύτερη:
– Εσύ ήσουνα καλή με τον άντρα σου;
– Εγώ Αγιε μου ήμουνα πολύ καλή μαζί του όμως τον απάτησα καμιά δεκαριά φορές.
– Καλά συγχωρείσαι πάρε το ασημένιο κλειδί του παραδείσου.
Λέει και στη τρίτη:
– Εσύ ήσουνα καλή με τον άντρα σου;
– Εγώ Αγιε μου δεν τον αγαπούσα καθόλου πάντα τον απατούσα. Ήμουνα σκέτη που**να.
– Καλά συγχωρείσαι πάρε το κλειδί του δωματίου μου.
Ανέκδοτο με τρεις άπιστες που πήγαν στον παράδεισο
Ανέκδοτο με Superman: Ο Superman βρίσκεται σε περίοδο φουσκοδεντριών και ψάχνει απεγνωσμένα για ταίρι
Εκεί λοιπόν που ψάχνει από ψηλά σαν αετός, βλέπει τον Batman, πάει και του λέει:
– Εεεε φίλε μου Batman, πρέπει οπωσδήποτε να βρω ταίρι για σήμερα γιατί έχω τρελαθεί!
– Γιατί δεν δοκιμάζεις με την Wonder Woman; Είναι η καλύτερη εδώ στην χώρα των κόμικς.
– Όχι λέει ο Superman, η Wonder Woman είναι καλή μου φίλη, δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, και φεύγει.
Παρακάτω, βρίσκει τον Spiderman, και του λέει κι αυτού το δράμα του και τον ρωτάει αν έχει καμιά καλή πρόταση.
– Θα σου πρότεινα την Wonder Woman. Είναι σίγουρα η καλύτερη.
– Η Wonder Woman είναι φίλη μου, δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο, λέει και φεύγει πάλι.
Τι διάολο σκέφτεται καθώς πετάει, όλους τους έχει πάρει; Τότε ξαφνικά βλέπει την Wonder Woman στο χωράφι από κάτω, με ανοιχτά τα πόδια σε κατάσταση έκστασης.
Το θέαμα είναι άκρως προκλητικό για εκείνον που δεν ήξερε τι να κάνει τις ορμές του.
Δε βαριέσαι σκέφτεται, φίλοι φίλοι, αλλά και η ανάγκη μεγάλη, θα χρησιμοποιήσω τις υπερδυνάμεις μου, θα κάνω τη δουλειά γρήγορα-γρήγορα και πριν το καταλάβει θα έχω φύγει.
Πράγματι, πέφτει σαν σφαίρα πάνω στην Wonder Woman, τελειώνει την δουλειά και πριν πεις κίμινο έχει εξαφανιστεί.
– Τι στο καλό ήταν αυτό, λέει η Wonder Woman κοιτώντας με θολό βλέμμα προς τον ουρανό.
– Δεν ξέρω, της λέει ο Αόρατος Άνθρωπος, αλλά ο κ@λος μου με πεθαίνει…
