Ανεκδοτάρα με ναυτικό: Παντρεύεται ένας αλλανιάρης ναυτικός μία αγνή κοπέλα και την πρώτη νύχτα τον ρωτάει
«Άντρα μου τι είναι αυτό;»
«Το βλέπεις αυτό; Αυτό είναι μοναδικό στον κόσμο» της λέει αυτός με την ελπίδα να μην αναζητήσει για δεύτερο όταν θα λείπει στα ταξίδια.
Σε 1 μήνα μπαρκάρει ο ναυτικός και επιστρέφει στο σπίτι του 12 μήνες μετά.
«Βρε άντρα μου» του λέει αυτή «γιατί μου είπες πως είναι μοναδικό αυτό που έχεις αφού εγώ έμαθα πως έχουν όλοι οι άντρες στο χωριό…»
Αυτός μην έχοντας τι να πει που αποκαλύφθηκε το ψέμα του της λέει:
«Βρε χαζούλα, αυτά που έχουν αυτοί εγώ τους τα έφερα από τα ταξίδια μου».
«Καλά δεν ήξερες και εσύ να πάρεις το μεγαλύτερο; Το μεγάλο, πήγες και το έδωσες στον Μανώλη τον χαζό;…».
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
Ανεκδοτάρα με ναυτικό: Η αγνή κοπέλα και η πρώτη νύχτα γάμου
Ανεκδοτάρα με πιτσιρικά: Το αντίο στον πατέρα – Ήταν κάποτε μια οικογένεια, μια γάτα κι ένας σκύλος
Ένα βράδυ όπως πάει να κοιμηθεί το παιδί καληνυχτίζει πρώτα την μητέρα, μετά τον πατέρα, ύστερα την γάτα και μετά λέει και στον σκύλο αντίο!
Το άλλο πρωί ο σκύλος είχε πεθάνει.
Το ίδιο βράδυ πάει πάλι να κοιμηθεί το παιδί και καληνυχτίζει πρώτα την μαμά του, μετά τον μπαμπά του και στο τέλος λέει αντίο στην γάτα του.
Το άλλο πρωί η γάτα είχε πεθάνει.
Το ίδιο βράδυ πάει να ξανακοιμηθεί. Καληνυχτίζει πρώτα την μαμά του και μετά λέει και στον πατέρα λέει αντίο.
Ο πατέρας περίμενε μέχρι τις 3 το πρωί στο γραφείο του και ακόμα δεν είχε πάθει τίποτα.
Όταν πήγε σπίτι του είδε την γυναίκα του στα μαύρα.
– Την ρώτησε τι έγινε κι εκείνη του είπε πως πέθανε ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ!
Πως δημιουργούνται τα ανέκδοτα; Αυτές οι μικρές αυτοτελείς ιστορίες που μας κάνουν να γελάμε, τελικά είναι βγαλμένες μέσα από την ίδια τη ζωή;
Στην Ελλάδα έχουμε ανέκδοτα για Πόντιους, με τον Τοτό, με τον Μπόμπο, με ξανθιές και παντρεμένους. Συνήθως, είναι μικρά και βγάζουν πολύ γέλιο.
Κάποιοι, πραγματικά ευφυείς συνάνθρωποι μας που έχουν μεγάλη δόση χιούμορ, κατασκευάζουν ανέκδοτα μέσα από τη καθημερινότητά μας. Κάποια, είναι σόκιν, δηλαδή ανέκδοτα με ερωτικό περιεχόμενο.
Στην Ελλάδα, έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες βιβλία με ανέκδοτα, μέχρι την έλευση του internet, που μπορεί κάποιος να βρει εκατοντάδες.
Κάθε ειδησεογραφικό portal/site, έχει μια κατηγορία με ανέκδοτα, μιας και έχει διαπιστωθεί ότι διαβάζονται από το κοινό με μεγάλη ευκολία.
Το ανέκδοτο είναι μια σύντομη, αποκαλυπτική αφήγηση ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός περιστατικού.
Περιστασιακά εύθυμα, τα ανέκδοτα διαφέρουν από τα αστεία, επειδή ο πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι απλά να προκαλέσουν γέλιο αλλά να αποκαλύψουν μια γενικότερη αλήθεια, χαρακτηρίζοντας κάποιο άτομο, αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες ιδιορρυθμίες ή χαρακτηριστικά, πρόσωπα, τόπους ή πράγματα, μέσα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες μιας σύντομης αφήγησης.
Το ανέκδοτο μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό και η ανέκδοτη απόκλιση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των λογοτεχνικών έργων. Ακόμη και τα προφορικά ανέκδοτα περιλαμβάνουν τυπικά υπερβολική και δραματική μορφή σχεδιασμένη για να ψυχαγωγήσει τον ακροατή.
Ωστόσο, το ανέκδοτο παρουσιάζεται πάντα ως καταγραφή ενός πραγματικού περιστατικού, που αφορά σε πραγματικά πρόσωπα και συνήθως σε κάποιο αναγνωρίσιμο τόπο. Σύμφωνα με τον Γιούργκεν Χάιν (Jürgen Hein), επιδεικνύουν «έναν ιδιαίτερο ρεαλισμό» και «ιστορική διάσταση».
Η λέξη ανέκδοτο προέρχεται από τον Προκόπιο της Καισάρειας, βιογράφο του Ιουστινιανού Α΄, ο οποίος έγραψε ένα έργο με τίτλο Ἀνέκδοτα, κατά κύριο λόγο μια συλλογή μικρών συμβάντων από την ιδιωτική ζωή της βυζαντινής αυλής.
Σταδιακά, ο όρος «ανέκδοτο» άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε σύντομη ιστορία που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει ή να απεικονίσει όποιο σημείο επιθυμούσε ο συγγραφέας.
Στο πλαίσιο του χιούμορ ο όρος ανέκδοτο αναφέρεται σε κάθε σύντομη χιουμοριστική ιστορία, χωρίς την ανάγκη πραγματικής ή βιογραφικής προέλευσης.
