—
Ένας Κρητικός πηγαίνει στην Αθήνα και καθώς κάνει βόλτα στο Μοναστηράκι ένας…. πλανόδιος πωλητής τον σταματά και του λέει:
– Πολύ ωραίο φίλε το μαχαίρι σου μου το δίνεις;
Αυτό το μαχαίρι είναι κληρονομιά από τον παππού μου, δεν πρόκειται να το δώσω.
Ο πλανόδιος πωλητής, αντιλαμβανόμενος την αξία του μαχαιριού, συνεχίζει επιμένοντας:
Καταλαβαίνω ότι έχει συναισθηματική αξία για εσένα, αλλά είμαι πρόθυμος να σου δώσω πολλά χρήματα για αυτό.
Ο Κρητικός σκέφτεται για λίγο και τελικά αποφασίζει:
– Και εσύ τι θα μου δώσεις; ρωτά ο Κρητικός.
– Θα σου δώσω αυτό το χρυσό ρολόι.
– Τελικά συμφωνούν και ο Κρητικός γυρνά στο χωριό του ικανοποιημένος.
– Ένας γείτονάς του τον σταματά και του λέει:
– Αιντε ωρέ συ Σήφη πού είναι το μαχαίρι σου;
– Το έδωσα σε ένα Αθηναίο και μου έδωσε αυτό
το ρολόι.
-ιντέ λες ωρέ σήφη ….
-Κι αν σου πειράξουν την αδερφή ωρέ …τι θα τους πεις;
– Τρεις παρά τέταρτο;
